Pierogi ze śmietaną i cukrem Wszechświecie

 

To nie ja robiłam te pierogi, z internetu są.
Po prostu smakowicie wyglądają.

Ale zanim o pierogach to Wiosna przyszła.

Jakoś tak dziwnie przyszła, bo ja czekałam na zimę. I tak czekałam, czekałam aż przyszła wiosna a zimy ani widu, ani słychu. Do karmnika nie przyleciały ani gile, ani zięby, ani dzwońce ani cała reszta bandy, która w tamtym roku rządziła w nim. Dokarmiały się sikorki wszelkiej maści, wróble, mazurki i jeden zawzięty rozrabiaka, kowalik. Jak on wpadał do karmnika, to wszyscy wont i to już!
Nastawiał się do bitki i skrzeczał złowrogo. No trochę świr, ale co zrobisz :)

Zaliczyliśmy już marcową grypkę więc wiosna zaklepana. Choć nie wiem czemu, ale moja czeremcha się nie śpieszy. Powinna mieć już nabrzmiałe pączki z listkami, ale nie ma, może coś wie? 
Zobaczymy.
Gawrony są bardzo aktywne, gniazda poprawione, powiększone, gotowe na przyjęcie następnego pokolenia. Gody odbywały się radośnie i intensywnie, co obserwowałam załzawionymi oczyma leżąc zasmarkana z gorączką w łóżku. Akurat mam widok na największe gniazdo w kolonii. Młodziaki, podniecone ruchem w kolonii, co raz dokuczały starszym usiłując wyciągać z gniazda patyki, które ci tam właśnie z pieczołowitością umieścili. Sporo awantur. Ale po pracy i żerowaniu, wieczorem, zapadał spokój. Siadały gawrony na drzewach, lekko się kołysały na gałęziach. Czyściły piórka, przeciągały się, przytulały się coś tam do siebie gardłowo gruchając. Wiosna.
 

10 kwiatów na dwóch badylkach moja mama wyhodowała

Projekt i Reszta Ocalała daje radę. Zwłaszcza Projekt. Po ochronnej anihilacji bioróżnorodności, owa bioróżnorodność powolutku, jakby mimowolnie i przypadkiem, wpełza na unijne tereny. Sprytnie kryje się między kolczastymi krzakami dzikiej róży nasadzonej w dużej ilości. Certyfikowanej zapewne. Zarasta obrzeża trawników, włazi do piaskownicy, przepycha się miedzy barwinkiem i bluszczem. Obrasta Pijacką Chatkę (zwaną wiatą edukacyjną w papierach), próbując ukryć fakt, że wiosna do Chatki zajrzała już i zostawia tam sporo śmieci segregowalnych, zwłaszcza szkła i metali.

No i spadają budki dla ptaków, zapewne również certyfikowane unijną pieczątką. Rozsychają się, czasem gniją, nieczyszczone od 3 lat, spadają i leżą, dając świadectwo...
Że wszystko ok, jak mniemam, wszystko idzie do dobrego :)

Kotka Milutka i poranne rozmowy przy karmniku

I tak to, bez zimy mamy wiosnę. 
A wiosną ludzie zaczynają zerkać ile im przybyło ciałka przez zimę i rozpoczyna się pęd do... sama nie wiem. To się nazywa odchudzanie, ale ja nie wiem, czy o to chodzi. I jak to nazwać tak naprawdę.

Tu dodam w celu wyjaśnienia: nie jest to wredny post hejtujący odchudzanie i kogokolwiek, kto się odchudza. Wręcz przeciwnie, trzymam kciuki za powodzenie :)

Więc spojrzawszy na wagę, stwierdziłam, że może by coś zmienić w diecie, hm... Błąd.
Jak tylko boty w internecie się zorientowały, że oto podjęłam temat jedzenia "zdrowego" rozpoczął się atak cybernetyczny. Na Facebooku i YouTube nagle jacyś dietetycy, zielarze, lekarze, wit. D, suplementy, ćwiczenia, to jeść, to nie jeść, to badać, to badać jeszcze bardziej, otyłość, choroba, cholesterol, cukier, zadbaj o siebie, zrób to, zrób tamto a to cię wyzwoli i uzdrowi, tylko rób to i rób to, i jedz to.
Wszystko zbadane, naukowcy już wiedzą, są artykuły, są badania, niepodważane! Medycyna dobra, medycyna zła, a właściwie to jajka cię uratują tylko wyrzuć chleb, bo to trucizna. No i jedz awokado, duuużo awokado. Cukier cię zabija, sól cię zabija, mąka cię zabija...
Właściwie, cały przemysł spożywczy cię zabija...

Ze zdumieniem odkryłam, że otyłość zaliczono do "chorób". Że trzeba leczyć. Zapewne objawowo :)

Cóż za pole do popisu dla Big Farmy, tyle nieprawidłowości do naprawienia w człowieku. Za pomocą chemii oczywiście. Tylu chorych ludzi, biedacy...pomożemy! 

kartacze ze skwareczkami

Muszę się przyznać, że popłynęłam. Zaczęłam robić notatki, co zbadać, zastanawiać się czy mam objawy insulinooporności, a może wątroba, tarczyca, a może trzustka? Co jeść? W lodówce same trujące rzeczy, awokado nie ma, olej zwykły. Ale jajka mam, prawdziwe, tylko na samych jajkach się nie da. Chleb zły a właśnie znalazłam panie, które pieką taki dobry, swojski chlebek, szkoda....
Ale przecież jestem gruba i właściwie już umieram, według tego co czytam, już po mnie, tylko patrzeć jak padnę na ulicy na zator, zawał, śpiączkę cukrzycową, wylew, ciśnienie...
I tak zakisłam w tym szukaniu dobrych rad i jedynej dobrej drogi do mitycznego zdrowia, które tuż na wyciągnięcie ręki a jednak takie nieosiągalne, że dopiero pani Brodzik, aktorka taka, mię uratowała.

zaguby ze skwareczkami

Otóż na YouTube gdzieś klikłam jakiś wykład o "zdrowym jedzeniu"  i tam był fragment wywiadu z Joanną Brodzik. Zapytano ją jak jej się udaje utrzymać taką ładną sylwetkę mimo lat 53 (bo w mediach to już wiek schyłkowy). 

I cóż słyszę w odpowiedzi? P. Brodzik mówi, że już była na równi pochyłej i staczała się, bo menopauza. I ją to bardzo posunęło w objętości. Ale miała wokół siebie mądrych ludzi (czyżby sama się do nich nie zaliczała?).
I ci mądrzy ludzie powiedzieli jej, że pierogi ze śmietaną i cukrem to jest comfort food.
(tzn. ogólna nazwa ulubionych potraw, po które sięgamy pod wpływem emocji (dobrych lub złych).
I należy ich się pozbyć, pierogów znaczy, nie emocji. Plus oczywiście inne comfort foody też, wont!
Tylko zdrowe, warzywne, organiczne, bez żadnego comfortu jeść należy. 

I mię zastopowało. Tak jakbym biegła 100km/h i nagle zatrzymała się.

Poczułam taką niezgodę i złość, że aż wybiło mnie z zakisłej rzeki "zdrowego trybu życia".

Pierogi? Pierogi?

Bo ona przestała jeść te pierogi z zabójczym cukrem i tą ohydną śmietaną. I ma teraz smukłą sylwetkę i jest zdrowa. I wszystko się naprawiło. 

babka ziemniaczana z kiełbaską

Dopiero do mnie dotarło jak pozwoliłam zmanipulować swój umysł. Niby nie wchodzę tam gdzie nie chcę, ale korzystam z kilku rzeczy w internecie. A to wszystko jest połączone i cały czas czujne, cybernetyczne oczy śledzą treści, które oglądam. Szukają dziurki w mojej głowie, którędy wśliznąć się po cichutku i na moich strachach i deficytach uwić sobie wygodne gniazdko. Ach moja nerwico... 
Pozwoliłam. Cóż...

placki ziemniaczane

W niedzielę mąż pojechał sędziować zawody, a ja ugotowałam sobie 12 pierogów z truskawkami. 
6 szt. posmarowałam sobie na bogato śmietanką kwaśną, posypałam cukrem trzcinowym i zjadłam powoli, delektując się każdym kęsem. Następne 6 szt. zjadłam wieczorkiem, polane rozpuszczonym masełkiem i posypane znów cukrem.

Jakie były dobre, jak nigdy chyba :)

Więc zakończyłam odchudzanie, zdrowe odżywianie i inne cuda na kiju. 

Postanowiłam zdać się na siebie w tym przypadku, bo ja w przeciwieństwie do P. Brodzik mam własny rozum. Nawet jeśli w grubym ciele :)

wiadomo, szarlotka ;)

 Pozdrawiam Wszechświecie, Twoja fanka pierogów i potraw podlaskich, Prowincjonalna Bibliotekarka